آئین مستان

از برکات روضه ت، نماد اوج عزت

برای ما یه فرصت، اربعینت  اربعینت

خیالشم غنیمت، نشونۀ رفاقت

آرزوم زیارت، اربعینت  اربعینت

فکرشُ بکن راهی بهشت خدا باشی

فکرشُ بکن، هم نوای با زائرا باشی

فکرشُ بکن، اربعین تو هم، کربلا باشی ..

یعنی میشه، بازم امسال، با رفیقام بیام

یعنی میشه، رو به گنبد، بگم باز السلام

یعنی میشه ... آی آقا ..

رَبَنا آتنا، اربعین کربلا

قسم به این اشک چشَم، من از تو دست نمیکشم

بدم ولی به این خوشم، دوست دارم، دوست دارم

همیشه اسمت رو لبام، تو شاهی و منم غلام

عزیز خاطرت برام، دوست دارم، دوست دارم

حس خوبی، سر بزارم آخر رو پای تو

حس خوبی، پر زدن تو حال و هوای تو

حس خوبی، سر به راه شدن، با دعای تو

یادت باشه، یادت باشه، نوکراتُ حسین

یادت باشه، من هم باشم، محشر با تو حسین

یادت باشه، آی آقا ..

رَبَنا آتنا، اربعین کربلا

کاش یه روزی با مادرم، راهی بشم آقا حرم

نمیره فکرش از سرم، کربُبَلا، کربُبَلا

تویی قَتیلُ العَبرات، تویی سفینه النجاه

معنی اهدنا الصراط، کربُبَلا، کربُبَلا

دستمُ بگیر، توی این مسیر نور راهمی

دستمُ بگیر، بی پناهمُ تو پناهمی

دستمُ بگیر، تنها تو حسین، تکیه گاهمی

خوب میدونم، با تو بودن، راه نجاتم

خوب میدونم، اشک عزات، آب حیاتم

خوب میدونم، آی آقا ..

یعنی میشه، بازم امسال، با رفیقام بیام

یعنی میشه، رو به گنبد، بگم باز السلام

یعنی میشه ... آی آقا ..

یادت باشه، یادت باشه، نوکراتُ حسین

یادت باشه، من هم باشم، محشر با تو حسین

یادت باشه، آی آقا ..

رَبَنا آتنا، اربعین کربلا

خیلی سخته که بپرسن زائری
بگن اربعین تو هم حرم میری
خیلی تلخ رفیقات برن حرم
تو بمونی و یه کوله بار غم
نکنه راضی نبودی از من
تو محرم کم گذاشتم واست
خجالت می کشی وقتی حس کنی
همه رفتن خالی مونده کاسه ات
الاعمال بالمیعاد
می دونی دوست داشتم بیام
سند حرف های منِ
همین اشک توی چشام
رفیقام حرم میرید دعا کنید
واسه من که از شما جا موندم
حالا من موندم و درد دوری و

غم و غصه و دل وا مونده ام
حالا که نشد بیام سلام میدم
برسه صدای من تا کربلا
به امید اینکه شاید مادرت
بنویسه اسممو تو زائرات

تو صدات دعوت و شرمنده از این تاخیرم 
تو هیاهوی زمونه با خودم درگیرم
نفسم خس خس وقتی که زیر پا مونده 
هوای دنیا چه سنگینه دارم می میرم
 باید اول دل و پیش قدم کنم 
باید این فاصله ها رو کم کنم
تا تو یک بار من و قابل بدونی 
 بتونم پرچمتو علم کنم
((میره هرکس که دلش رفتنیه 
 تو دلش حرف های ناگفتنیه
شب جمعه حرمش دیدنیه دیدنیه))
یه شکسته پرم و تو هوس پروازم
بی صدا موندم و شد بغض گلو آوازم
حالا که از حرمت دورم و نزدیک غمم
یه حرم تو دلم از جنس غمت می سازم
اومدم تا که برات گریه کنم
 زیر خاکم به هوات گریه کنم
بغض اون ده شبه همراهمه تا 
واسه خشکی لبت گریه کنم
دل من وقف هوای حرمه
همیشه سائله لطف و کرمه
شب و روز گریه برای تو کمه 

((میره هرکس که دلش رفتنیه 
 تو دلش حرف های ناگفتنیه
شب جمعه حرمش دیدنیه دیدنیه))
واسه خشکی لبات عمریه که می بارم 
می بارم تا کمی از بار غمت بردارم
میشه بارونی هوای چشای دور از تو 
دلم و تا که به دست غم تو می سپارم
باید اون قدر بمونم به پای تو 
تا بتونم که بشم فدای تو
همۀ درد و غمت برای من
 آقا جون اشک چشام برای تو
 توی روضت نوکرت پر می گیره
رخصت از حضرت مادر میگره
دوباره گریه رو از سر می گیره

((میره هرکس که دلش رفتنیه 
 تو دلش حرف های ناگفتنیه
شب جمعه حرمش دیدنیه دیدنیه))

قدم قدم با فرشته ها با پیمبرا تا حسین

ما تنها نیستیم که توو مسیرن، همه‌ی دنیا حسین

تو حسینی جهان جز تو ابرقدرت نداره

هر جا از عشق تو خالی شِه امنیت نداره

کسی که دل به غیر از تو بده عزت نداره

((کاش بمونیم تا ظهور، با عشق و شور و یقین

ما زائرای اربعین

فااللهُ خیرٌ حافظا و هو أرحَمُ الرّاحمین))

پیاده ها اومدن به جاده شبیه رزمنده ها

که راه آزادی فلسطین میگذره از کربلا

روی پرچم هنوز این نام زیبا رو می بینیم

با همین یاحسینا فتح دنیا رو میبنیم

ما انالمهدی فرزند زهرا رو می بینم

((کاش بمونیم تا ظهور، با عشق و شور و یقین

ما زائرای اربعین

فااللهُ خیرٌ حافظا و هو أرحَمُ الرّاحمین))

ستون‌ستون داره زائر تو به آسمون می‌رسه

یه روزی این پاهای پیاده، به دادمون می رسه

ما ابالفضلیا تا پای جون با تو می مونیم

به امید خدا تا پای جون با تو می مونیم

تا بریم کربلا تا پای جون با تو می مونیم

((کاش بمونیم تا ظهور، با عشق و شور و یقین

ما زائرای اربعین

فااللهُ خیرٌ حافظا و هو أرحَمُ الرّاحمین))

لكَ الحشودُ أتتْ تُلبِّي نداءَ «هل من مُعين؟!»

خیل مردم آمدند تا به ندای «هل من معین» تو لبیک گویند

في الأربعينِ لبيك لبيك قائِدَنَا يا حسين

در اربعین، ندا سر می دهیم: لبیک لبیک یا حسین

هنا من كل أرضٍ قد تَعَلَّتْ لكَ راياتْ

در اینجا، از هر سرزمینی برایت پرچم ها برافراشته اند

لِکُلِّ العاشقینَ كربلاءُ اليومَ ميقاتْ

امروز، کربلا میقات همه عاشقان است

و بين السِّلَّةِ و الذِّلَّةِ هيهاتَ هيهاتْ

مابين شمشیر و ذلت، هیهات که ذلت را بپذیریم

ننتظرُ المَهدي، يا سيِّد الشهداءْ

در انتظار مهدی هستیم... یا سیدالشهداء

نحنُ قرابينُ الفِداء

ما جانبازان فدایی راه شمائیم

نَثُورُ للمستضعفين... «نجعلَهُمُ الوارثين»

برای مستضعفان به پا میخیزیم... «و آنها را وارث زمین می گردانیم»

به دم الحسین راهیم کن حرم حسین
یاالله قسمت میدم به پرای علم حسین
تا روز قیامت میگم تو نبودی من میمردم
فقط فقط عشقت بود چیزی که تو قبرم بردم
روز محشر ما چشم به راه حسینیم
شکر خدا را که در پناه حسینیم
هیجان من هستی در دل و جان من
اربابی کیه مثل تو
ای نبض ضربان من
سرم رو میگیرم بالا به همه اینو میگم من
به خدا که جز تو آقا
آدمی کسی نیستم من
ما همیشه پی نگاه حسینیم
شکر خدا را که در پناه حسینیم

به دم الحسین راهیم کن حرم حسین
یاالله قسمت میدم به پرای علم حسین

تا روز قیامت میگم تو نبودی من میمردم
فقط فقط عشقت بود چیزی که تو قبرم بردم

روز محشر ما چشم به راه حسینیم
شکر خدا را که در پناه حسینیم
بخرم حسین ای آقای کرم حسین
امسالم منو اربعین کربلا ببرم حسین
دلشوره گرفتم آقا
شبا را تا صبح بیدارم
چایی عراقی می خوام
هوس زیارتی دارم
اربعین ما هم از سپاه حسینیم

شکر خدا را که در پناه حسینیم

پرچم روی دوشم، توی گوشم، نوای آهِ حسینه
المنه لله، که دلم عمریه تُو راه حسینه
شد باز دوباره، سجاده‌ی جاده‌ها
ممنون توییم، ما خیل پیاده‌ها
فدای دستای اون عراقی که نذری میداد، با اشک و آه
یه پیرزن که نشسته بود با یه ظرف خرما، میون راه
کنار قدم‌های جابر انگار زمین میگه: هلابیکم
همه ستونای تُو جاده‌ی اربعین میگه: هلابیکم

حسین وای......
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو
شبها من و صحرا، من و جاده، من و بارون، همدردیم
دنبال تو هر شب پابرهنه توو بیابون می گردیم
تو روی نی، من در به درم حسین
از شرم نگات، پایینه سرم حسین
یام اگرچه نشه ببینم تُو اون شلوغی، ضریحتو
جهانو گشتم نبوده آقا ندیدم آقا، شبیه‌تو
تاولای پامو برات آوردم ازم قبول کن، امام من
زیارت من رو به نیت مادرم قبول کن، امام من

حسین وای......
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو
این خون حسینه، که همیشه، توی دلها می‌جوشه
هر نوری به جز نور تو روشن بشه بازم خاموشه
فریاد حسین، فریاد عدالته
اسلام حسین، اسلام شهادته
تا دنیا دنیاس رو دوشِ عالَم علم‌ می‌مونه ، حسین حسین
رو دیوارامون کتیبه‌‌ی محتشم‌ می‌مپونه، حسین حسین
مث اونا که از شلمچه تا کربلا رسیدن، شهیدم کن
مث اونا که توی اربعین ناله‌تو شنیدن، شهیدم کن

حسین وای......
آقا، شعله وره آتیش غم تو
رو لبمه عمریه دم تو
پیاده میام تا حرم تو